Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΒΙΒΛΙΟΜΑΝΙΑ - ΒΙΒΛΙΟΛΑΤΡΕΙΑ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ


Ερώτηση: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η συγγραφέας;
Μ.Π.: Είναι πολλοί οι συγγραφείς που αγαπώ και διαβάζω ανελλιπώς, αλλά ο πιο αγαπημένος μου είναι ο Γρηγόριος Ξενόπουλος. Τον λατρεύω. Έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία δεν θυμάμαι πόσες φορές. Μιλάει αληθινά στη ψυχή μου και θα ήθελα να ζούσα τότε που ήταν εν ζωή για να τον συναντούσα. Αισθάνομαι κιόλας τόσο πολύ δεμένη μαζί του πως πιστεύω πως θα τον ερωτευόμουνα αμέσως.
Ερώτηση: Ποια είναι η πηγή έμπνευσης για να πλάθεις τόσο ωραίες ιστορίες;
Μ.Π.: Η πηγή έμπνευσης δεν είναι συγκεκριμένη, είναι ξεχωριστή για κάθε βιβλίο μου. Κάποτε μπορεί να είναι ένα τραγούδι, κάτι που διάβασα σε μια εφημερίδα και μου έκανε εντύπωση, κάτι που ήρθε ξαφνικά στο μυαλό μου, μια σκέψη, ένα λουλούδι, μια φωτογραφία, ένα μέρος που αγαπώ ή δεν έχω πάει ποτέ, μια μελωδία, μια εποχή, μα και η ίδια η ζωή, ο έρωτας και τώρα στο νέο μου βιβλίο η φιλία.
Ερώτηση: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασες;
Μ.Π.: Ήταν «η Παναγία των Παρισίων». Το διάβασα στα 7 μου χρόνια. Θυμάμαι ήμουν τόσο ενθουσιασμένη, που δεν το αποχωριζόμουν. Το έπαιρνα μαζί μου όπου πήγαινα. Από τότε το διάβασα αμέτρητες φορές και έχω ακόμη το πρώτο αντίτυπο που μου είχε αγοράσει ο μπαμπάς μου στη βιβλιοθήκη μου.
Ερώτηση: Ποιος ή τι σε “έσπρωξε” στο να αρχίσεις τη συγγραφή;
Μ.Π.: Η συγγραφή πάντα με τράβαγε σαν μαγνήτης από πολύ μικρή ηλικία. Ίσως πάλι να βοήθησε σε αυτό και ο πατέρας μου ο οποίος είναι επίσης συγγραφέας και μου τροφοδότησε αυτή την αγάπη για τα βιβλία και το γράψιμο. Στα τέσσερα κιόλας μου χρόνια σηκωνόμουνα στις τέσσερις το πρωί, καθόμουνα στη γραφομηχανή του και πληκτρολογούσα. Έγραψα το πρώτο μου παραμύθι πριν γίνω 9 χρόνων. Ειλικρινά όμως δεν ξέρω τι ήταν εκείνο που με έκανε να αρχίσω να γράφω. Ξέρω μόνο πως ήταν κάτι που δεν μπόρεσα να αποφύγω και ούτε θα μπορέσω ποτέ.
Από όλα τα βιβλία σου ποιος θεωρείς ότι είναι ο πιο αγαπημένος σου ήρωας και γιατί;
Αχ πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιον. Θα είναι σαν να προδίδω τους υπόλοιπους. Όλοι είναι αγαπημένοι μου ακόμη και οι κακοί αν και μια μικρή αδυναμία στον Νταμιάν από το νέο μου βιβλίο «οι κόρες των βράχων» την έχω. Είναι ξεχωριστός χαρακτήρας. Ένας θαλασσόλυκος με όλη τη σημασία της λέξεως. Δυναμικός, σίγουρος για τον εαυτό του, δυνατός. Και πολύ παθιασμένος.
Ερώτηση: Η έμπνευσή σου στηρίζεται καθαρά σε μυθοπλαστικά γεγονότα ή υπάρχουν και πραγματικά στοιχεία μέσα;
Μ.Π.: Σε κάποια βιβλία μου υπάρχουν και πραγματικά στοιχεία ναι. Όχι σε όλα όμως. Στα περισσότερα αυτά που γράφω βασίζονται στη μυθοπλασία. Μάλλον έχω μεγάλη φαντασία.
Ερώτηση: Ποια είναι τα κριτήρια για να γίνει κάποιος συγγραφέας ο αγαπημένος του αναγνωστικού κοινού;
Μ.Π.: Δεν πιστεύω πως υπάρχουν κάποια κριτήρια που μπορούν να το προσδιορίσουν αυτό. Θεωρώ πως ένας συγγραφέας γίνεται ο αγαπημένος του αναγνωστικού κοινού όταν τα βιβλία του μιλάνε στην ψυχή των αναγνωστών.
Ερώτηση: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσένα;
Μ.Π.: Πνοή, ανάσα. Η συγγραφή είναι η ψυχοθεραπεία μου, όλη μου η ζωή. Δεν θα μπορούσα να ζήσω διαφορετικά.
Ερώτηση: Το πρώτο σου “παιδί” ήταν το βιβλίο σου “Πέρα από τους αμμόλοφους” και φτάνουμε σήμερα να κρατάμε στα χέρια μας το νέο σου βιβλίο, 11ο σε σειρά, εξαιρώντας τα βιβλία σου που ανήκουν στην παιδική και εφηβική λογοτεχνία, “Οι κόρες των βράχων”. Ποια χαρακτηριστικά της γραφής σου πιστεύεις ότι σε κάνανε πιο σοφή και ώριμη;
Μ.Π.: Δεν αισθάνομαι πως έχει αλλάξει κάτι ιδιαίτερο στον τρόπο γραφής μου. Θεωρώ πως έτσι έγραφα πάντα. Φυσικά με τον καιρό έρχεται μια ωριμότητα στον τρόπο σκέψης, βελτίωση, εμπλουτισμός λεξιλογίου κλπ. Δεν πιστεύω όμως πως έχω αλλάξει συγγραφικά.
Ερώτηση: Τι σε κάνει χαρούμενη και με τι μπορείς να στεναχωρηθείς;
Μ.Π.: Πολλά μπορούν να με κάνουν χαρούμενη. Τα παιδιά μου, ο άντρας μου, μια φίλη μου, μια λέξη, ένα άγγιγμα, η επιτυχία και η ευτυχία ενός αγαπημένου μου προσώπου. Το γέλιο, η λάμψη στα μάτια αυτών που αγαπώ, η δική τους χαρά. Πολλά βέβαια μπορούν και να με στενοχωρήσουν. Περισσότερο κάποιο πρόβλημα υγείας, ένας θάνατος, τα προβλήματα αγαπημένων μου προσώπων, κάτι που άκουσα ή είδα, ακόμη και τα τελευταία νέα που ακούμε στις ειδήσεις… Γι’ αυτό αποφεύγω να παρακολουθώ τηλεόραση.
Ερώτηση: Πως προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σου “Οι κόρες των βράχων”; (ερώτηση της Ελένης Χαμηλάκη)
Μ.Π.: Ο τίτλος του νέου μου βιβλίου έχει να κάνει απόλυτα με το θέμα. Μου ήρθε στο μυαλό όταν φαντάστηκα τις τέσσερις ηρωίδες μου να κάθονται στους βράχους, στο μυστικό τους μέρος στην πανέμορφη Σαντορίνη και να δίνουν εκείνη την υπόσχεση αιώνιας φιλίας που θα έδενε για πάντα τις ζωές τους.
Ερώτηση: Χρειάζεσαι ειδικές συνθήκες γύρω σου για να μπορέσεις να γράψεις, όπως να βρέχει, να είναι χειμώνας κ.ο.κ. Ή μπορείς να το κάνεις ανά πάσα στιγμή; (ερώτηση της Μαριαν Αλεξάνδρου)
Μ.Π.: Όχι. Μπορώ να γράψω οποιαδήποτε στιγμή, φτάνει η έμπνευση να με συντροφεύσει. Φυσικά το καλοκαίρι όταν κάνει πολλή ζέστη και έχει υγρασία δεν μπορώ να συγκεντρωθώ τόσο συχνά όσο το χειμώνα αλλά συνήθως μπορώ να γράψω οποιοδήποτε καιρό.
Ερώτηση: Πως θα αντιδρούσες αν σου γινόταν πρόταση για να μεταφερθεί κάποιο βιβλίο σου στην τηλεόραση; (ερώτηση της Μαριαν Αλεξάνδρου)
Μ.Π.: Θα αισθανόμουν σίγουρα μεγάλη χαρά και τιμή. Πιστεύω ο κάθε συγγραφέας αυτό θα ένιωθε. Για μένα κάτι τέτοιο αποτελεί όνειρο ζωής και θα ήμουν πολύ ευτυχισμένη αν γινόταν στη πραγματικότητα.
Ερώτηση: Τι σε έσπρωξε να γράφεις βιβλία, αφού το διαδίκτυο, έχει του κόσμου τις εφαρμογές που μπορείς να εκθέσεις τις θέσεις σου; (ερώτηση του Δημήτρη Δημητρίου)
Μ.Π.: Γράφω από πολύ μικρή κι επειδή δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Δεν είναι ότι θέλω να εκθέτω τις σκέψεις μου, είναι κάτι βαθύτερο που δεν μπορώ να εξηγήσω. Πρωταρχικά γράφω για μένα. Γράφω αυτά που θα ήθελα να διαβάσω εγώ η ίδια. Χαίρομαι που αρέσουν και στους αναγνώστες. Εξάλλου είναι και το άλλο. Το διαδίκτυο δεν είναι το ίδιο όπως το να πιάνει κάποιος ένα βιβλίο στα χέρια του. Η αίσθηση είναι τελείως διαφορετική.
Ερώτηση: Οι ήρωες είναι όλοι φανταστικοί ή κάποιοι έχουν υπάρξει στην πραγματικότητα και από που εμπνέεσαι; (ερώτηση της Μαρίας Νικολαΐδου)
Μ.Π.: Κάποιοι από τους ήρωες των βιβλίων μου έχουν υπάρξει στην πραγματικότητα ναι. Όπως η Αφροδίτη και ο Γκορχάν από το βιβλίο μου «τα Δάκρυα δεν στέγνωσαν ποτέ» και η Άννα από «το μονοπάτι των ονείρων». Οι περισσότεροι όμως είναι φανταστικοί. Όσον αφορά την έμπνευση, μπορώ να εμπνευστώ όπως έχω πει και παραπάνω από οτιδήποτε. Ακόμη και από κάτι μικρό που σε κάποιους μπορεί να φανεί ασήμαντο.
Ερώτηση: Λάρισα πότε μας έρχεσαι; (ερώτηση της Σωτηρίας Παπαρσένη)

Μ.Π.: Δεκέμβριο φαντάζομαι Θεού θέλοντος θα είμαι εκεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: