Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ...


Χλωρά φύλλα έπεσαν από τα κλαριά του ευκάλυπτου, χάιδεψαν τα χαλίκια του μονοπατιού που διένυε φιδίσιο τον κήπο και προσγειώθηκαν λίγο πιο πέρα για να έρθει έπειτα ο άνεμος να τα παρασύρει μαζί του σε ένα τρελό χορό. Η Έλντα παρέμεινε να τα κοιτάει με ένα πλατύ χαμόγελο να λιμνάζει στα χείλη της ενώ ανακαθόταν με τα χέρια της να βαστάνε σφιχτά κάποια κλωνάρια.
Την ίδια στιγμή ακριβώς απέναντι ο ήλιος έδυε πίσω από τις πυκνές φυλλωσιές πλημμυρίζοντας με τις πύρινες αχτίδες του την πλάση. Ίσιωσε το κεφάλι και ατένισε θαμπωμένη την υπέροχη θέα.
Δεν ήταν και τόσο εύκολο να ανέβει στο γέρικο ευκάλυπτο. Ίσα – ίσα με το πλατύ μακρύ φουστάνι, τις άσπρες δαντέλες σε κεντίδια πάνω του και τις ροζ κορδελίτσες που το περιτριγύριζαν ήταν απίστευτα δύσκολο, μα άξιζε τον κόπο.
Το ηλιοβασίλεμα.. απλωνόταν απίστευτα όμορφο μπροστά της, ένα θέαμα πραγματικά μοναδικό..
Άξαφνα μια φωνή που ήχησε από μακριά στ’ αυτιά της την έκανε να ανασηκωθεί στη θέση της.

ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΤΩΡΑ..

2 σχόλια:

Georgia Kakalopoulou είπε...

Υπέροχο!!!!Μας ανοίγεις την όρεξη για περισσότερο!Γνωρίζουμε καλά πόσο εξαιρετικά ενδιαφέροντα, μοναδικά, ρομαντικά και ποικίλα είναι τα βιβλία σου και οι ιστορίες που φτιάχνεις!

Μαρία Προδρόμου είπε...

Αγαπημένη μου αδερφή σε ευχαριστώ πολύ!